Audyt System. Stankiewicz A.

USTAWA z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym. (tekst jednolity) Rozdział 1  Przepisy ogólne Art. 1.  1. Sąd Najwyższy jest naczelnym organem sądowym w Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Sąd Najwyższy sprawuje wymiar sprawiedliwości. Art. 2.  1. Sąd Najwyższy sprawuje nadzór nad działalnością wszystkich innych sądów w zakresie orzekania. 2. Sąd Najwyższy rozpoznaje sprawy w zakresie przekazanym szczególnymi przepisami. 3. Sąd Najwyższy zapewnia prawidłowość oraz jednolitość wykładni prawa i praktyki sądowej w dziedzinach poddanych jego właściwości. 4. Sąd Najwyższy może opiniować projekty nadesłanych ustaw. Art. 3.  Sąd Najwyższy ma siedzibę w Warszawie. Art. 4.  1. W skład Sądu Najwyższego wchodzą: Pierwszy Prezes, prezesi oraz sędziowie Sądu Najwyższego. 2. Liczbę sędziów i prezesów Sądu Najwyższego ustala Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o sędziach Sądu Najwyższego, oznacza to także Pierwszego Prezesa i prezesów tego Sądu. Art. 5.  1. Sąd Najwyższy dzieli się na: Izbę Administracyjną, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, Izbę Cywilną, Izbę Karną oraz Izbę Wojskową. 2. Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych sprawuje, w granicach i trybie określonym przez właściwe przepisy, nadzór nad orzecznictwem sądowym w sprawach z zakresu prawa pracy, wynalazczych, ubezpieczeń społecznych oraz w sprawach skarg na decyzje administracyjne, a także w sprawach przekazanych na podstawie przepisów szczególnych. 3. Izba Cywilna sprawuje, w granicach i trybie określonym przez właściwe przepisy, nadzór nad orzecznictwem sądowym w sprawach cywilnych i gospodarczych. 4. Izba Karna sprawuje, w granicach i trybie określonym przez właściwe przepisy, nadzór nad orzecznictwem sądowym w sprawach karnych należących do...